5 Aralık 2008 Cuma

bebek odası

bebek doğana kadar bebek odası olmadı evimizde
her an düşebilirliğini fark etmiştik bebeğin
hamileliğin her aşamasında...
o düşükler, ölü doğumlar,
idrar yolları enfeksiyonları ;
ama esas bunları yaşayan o kadınlar,
kendi geçmişim ve o anımın hatrına
bebek odası değil yokluğunu düzenledim kafamda

bebek doğduktan sonra da gerek olmadı ayrı bir odaya
o beni emdikten sonra ayrı bir yere koymamı emrediyordu kitaplar, talimatlar, akrabalar.
ama ben koymadıkça daha rahat ettim
koymadıkça ben, daha rahat etti o da... 
sonra, üç kişilik bir duble yatakta sıkış tepiş aile olmanın yeni bir boyutunu keşfetmiş olduk.
bebeği memeden kesmek yatağını ayırmak
sanki annelik yüce kurumu tarafından sırf eğitim amaçlı yapılan bir şey gibi sunuluyor
ama benim derdim şimdi ayrılmak istememek benden ayrılmak istemeyen yegane insandan... 


bu arada ihtihayçtan ve kızın ilgilerinden doğan bebek odası da
öyle arada sırada kullanılışıyla bir ara mekan
didonun aşağıda neden doğuruyoruz yazısında dediği gibi,
onun bir gün kendi kendine gideceğini ve benim buna bu sefer sevineceğimi hatırlatan...

Hiç yorum yok: