26 Ağustos 2013 Pazartesi

satı


satı'yı kaybettik. satı nasıl kaybolur bilemiyorum. on bir senelik anneliğinin nerdeyse üç buçuk senesini çok ilerlemiş bir kanserle aslanlar gibi mücadele ederek geçirirken daha da güçlendi zira. kaybedenin biz olduğumuz açık.

oradayken orada olmayan annelerden söz ediyorduk. hayattayken ulaşılamayan, hep yapacak işleri olan. belki öyle olmamak için mücadele ediyorduk. biz de sevgi doluyken de serttik, başka nasıl olunur bilmiyorduk. ama sanırım o bir yandan o mücadeleyi verirken bir yandan da bizle çok az kişiyle kurulabilen gerçek bağlar kurmaya zaman bulmayı başardı.

blogdaki tek yazısı en çok okunan yazılardan biri... belki az yazdığı için yazdığı şeyler çok güzeldir.çok yazsa da çok güzel olacağı halde. az yaşadığı için mi herkesten çabuk anladı pek çok şeyi ve bize anlattı? belki de öyledir. sanırım bize bir ömür yeter dokunuşu.